Recensie: Dochter van de onderwereld - Theo-Henk Streng

Nikki Verdonk weet dat de verhalen over haar vader waar zijn. Hij is een grote drugscrimineel en wist op het nippertje aan een fikse gevangenisstraf te ontsnappen.
Hoewel iedereen een mening over haar en haar vader heeft, probeert Nikki haar leventje zo normaal mogelijk te leiden. Dat gaat prima, totdat op een dag het ergste gebeurt. Haar vader wordt geliquideerd.
Na zijn dood gaat er een beerput open. Haar vader bleek meer vijanden dan vrienden te hebben en nu aast iedereen op zijn plekje in de onderwereld. Dat maakt iedereen verdacht als mogelijke moordenaar. Zelfs mensen die dichtbij hem stonden. Heel dichtbij.
Terwijl Nikki probeert haar leven weer op de rit te krijgen, laten de vragen haar niet los. Wie vermoordde haar vader? En waarom?  


Mijn recensie

Nikki is de dochter van de Rotterdamse drugsbaron Jaap Verdonk. Daar heeft ze niet zoveel last van, behalve dat niemand met haar om wil gaan. Nikki trekt haar eigen plan en kan goed van zich afbijten. Zij is toch niet verantwoordelijk voor wat haar vader doet?

Maar dan wordt haar vader doodgeschoten. Hij is vermoord en de politie tast in het duister. Er zijn zoveel vijanden dat iedereen het gedaan kan hebben.

Nikki raakt betrokken bij het wereldje van haar vader. Ze moet uitkijken voor criminelen die het op haar vaders drugshandel hebben voorzien. Keiharde en gevaarlijke jongens, die allemaal een eigen agenda hebben. Gelukkig wordt Nikki bijgestaan door haar vriend Jim. Samen ontdekken ze een enorme database vol met chantagemateriaal. Is dit de reden dat haar vader vermoord moest worden? Of is er meer aan de hand?

Het boek wordt geschreven vanuit Nikki. Je kunt je goed inleven in haar gedachten en haar felheid. Ze is als puber sterk neergezet en je leeft erg met haar mee, ook al is ze zeker niet sympathiek te noemen. Doordat Nikki zoveel vragen heeft, krijg je die als lezer ook. In het boek kun je lekker meedenken, maar je wordt ook regelmatig op het verkeerde been gezet. Niets is wat het lijkt, zo blijkt al snel.

Het boek heeft een fijne schrijfstijl, is goed te volgen en is zeker niet voorspelbaar. Het einde had ik niet verwacht.


Dochter van de onderwereld - Theo-Henk Streng

Reacties

Populaire posts van deze blog

Recensie: Lang en gelukkig – Audrey Carlan

Recensie: Tegenkleuren - Stefan Tetelepta