Recensie: De baas - Vi Keeland

Reese is op een date die ongelooflijk saai is, dus spreekt ze op de voicemail van een vriendin in dat ze zo gauw mogelijk teruggebeld wil worden met “een noodgeval’, zodat ze weg kan. Een knappe man die langsloopt en haar woorden opvangt voorspelt dat haar date die list sowieso zal doorzien. Hij mag dan wel bijzonder sexy zijn, toch laat Reese hem weten dat ze niet zit te wachten op zijn advies. Hij loopt grijnzend terug naar zijn eigen gezelschap.

Terug aan tafel blijft haar date tegen haar aan praten, totdat ineens de knappe bemoeial met zijn date aan haar tafel verschijnt. Hij stelt zich voor als Chase Parker, en tot haar verbazing doet hij alsof hij haar neef is en maakt er een dubbeldate van. Hij verzint de meest bizarre en hilarische verhalen over hun zogenaamde gezamenlijke jeugd, en Reese doet met een uitgestreken gezicht mee. Zo wordt de date from hell ineens een stuk leuker.

Aan het einde van de avond gaan ze ieder hun eigen weg zonder telefoonnummers uit te wisselen. Reese gaat ervan uit dat ze Chase nooit meer zal zien… tot ze een maand later een leuke nieuwe baan vindt. Haar nieuwe baas? Chase Parker.


Mijn recensie

Helaas klopt de omschrijving van het boek niet helemaal. Op de eerste date doet Chase zich als een oud schoolvriendje voor en pas later als neef. Ook dat zij elkaar niet eerder meer tegen klopt niet. Want Reese komt Chase nog zeker wel tegen voordat zij voor hem gaat werken. Maar dat terzijde, want het verhaal wordt er zeker niet minder leuk van.

Als je het boek ziet en de omschrijving leest lijkt het dat het een standaard kantoor romance is. Maar dat is het zeker niet. Het verhaal wordt voornamelijk vanuit het oogpunt van Reese verteld, af en toe komt er een hoofdstuk van Chase voorbij. Ze hebben beide veel mee gemaakt wat ze steeds beetje bij beetje aan elkaar vertellen. In het begin probeert Reese, Chase bij haar uit de buurt te houden. Dat lukt haar uiteindelijk niet. Ze raken verwikkeld in een lastige situatie. Er gebeuren dingen in hun leven waardoor het spannend blijft om te lezen en het zeker niet voorspelbaar is.

De personages zijn goed uitgewerkt. De schrijfstijl is erg fijn en de vertaling is ook goed. Het is een boek wat je met een lach en een traan leest en die je lastig weg legt. De erotische scenes zijn duidelijk aanwezig al draait het daar niet hoofdzakelijk om. Wat ik het lastige vond is juist om afscheid te moeten nemen van deze personages. Wie weet dat er ooit nog een vervolg komt al is het verhaal wel met een epiloog afgesloten.

De baas

 

Reacties

Populaire posts van deze blog

Recensie: Dochter van de onderwereld - Theo-Henk Streng

Recensie: Lieve mama - Esther Verhoef